Hoi ToeK-je, heb jij dat ook wel eens dat sommige dingen heel laat tot je doordringen? Ik heb het met deze trail van jou. Al meerdere malen werd ik met het woord 'desert' of 'dessert' (grapje) geconfronteerd. Ik ben daar heel luchtig mee omgegaan, ja je zou het argeloos kunnen noemen. Nu lees ik je eerste mails uit een gebied waarop dit woord van toepassing is. Mijn god, ik ben gelijk wakker geschud! Het is ECHT een woestijn met zand enzo. Was het feit dat je ooit nog eens onder dwang in een hitte van 45graden+ op patrouille in Irak zou moeten, niet een van de redenen dat je weigerde in het leger te gaan? Nou ja, dat ik de zwaarte van het hele tripje, jouw wandelingetje een beetje onderschat heb is natuurlijk alleen aan mij te wijten, ik had me er nog te weinig in verdiept. Dit komt ook omdat ik het volste vertrouwen in jou heb; in je keuzes, de voorbereiding, je fysieke conditie, het geluk dat lopen je geeft. Okay, ik ben wakker geschud.....wat nu? Je begrijpt dat ik vanaf vandaag dus over je ga opscheppen. Vanaf nu ga ik je ook op de voet volgen en gelukkig is daar 'Agnes de Geweldige' die dit mogelijk maakt. (voel je nu niet onder druk staan om ineens heel frequent naar zo'n internetcafe te hiken waar ze nog geeneens bier of water verkopen, zo bedoel ik het niet). Ik, van het Amsterdamse thuisfront, ben ineens heel erg trots op je: jij bent het die mijn (ex- ons) emailadres eer aan doet! Heel veel liefs, geniet maar van de woestijn, Anita
Van uw webmaster: Anita voegde, v.w.b. het 'opscheppen', daad bij het woord; er is vervolgens mail ontvangen van pa en ma en broer en zus v.d. Meulen :-))) mijn dank daarvoor!!!