Twin Lakes (+/- 20 mile van Anacona) De tijd gaat zo snel, en we doen zoveel op 1 dag. Vanochtend wakker naast de sporen van de goederentrein door Anaconda, gewekt door een locomotief die heen en weer reed. Ik draai me nog een keer om. Het postkantoor gaat pas over 2 uur open. Dat is het eerste doel. De bouncebox moet op gestuurd. Dat is de doos met reservespullen. Extra trui, broek, scheermes enz. Er gaat ook een lading spullen naar Agnes (die zal wel denken) ((inderdaad!!!)) waterflessen, sleutels van Amsterdam, wekker, spiritusbrander (dat vage ding is dus 'n spiritusbrander???) weg met de zooi. Paulus wordt superlicht. Wat is er nog over? Slaapzak, poncho, tent. trui, fleece jas, handschoenen, 2 paar sokken. De korte broek die ik aan heb, het T-shirt dat ik aan heb, muts, pet, pan, windscherm voor pan, oud kipblikje als brander (?) tandenborstel, tandpasta, GPRS, kompas, superlichtzakmes (aha, vandaar het zakmes in de 'zooi' Jasper heeft hem even geleend voor kamp als je het goed vindt) dagboek, schoenen, wandelstokken, koplamp, kaarten, paspoort, creditcard. Die koplamp moet ook nog weg. Er moet een superlicht lampje komen.

Na het postkantoor, internet.... maar dat is dead. Dus naar de supermarkt. Eten voor 6 dagen inkopen. Alles uit de verpakking halen en in de rugzak. Om 12.00 uur lopen we Anaconda uit. over de weg in de hitte. Het wordt 12 mile over de snelweglopen wijst de GPRS later uit.

De CDT is geen trail. Het is geen uitgezette wandeling. Wat we doen is de Divide zoveel mogelijk proberen te volgen. Baak is er geen pad of route. Die maken we zelf (Lint, Jug en ik) Dwars door velden en door bossen. Over bergen (als we durven) of op de snelweg.... Vandaag dus. De blijdschap is groot als we het bos in kunnen. Over de jeep road. Dat wordt een bospad en houdt op te bestaan. We halen de schouders op. Op de kaart bepalen we dat we tussen twee bergen door naar de twin lakes willen. Aan de hand van de bergen bepalen we de route door het dal.  We lopen vast in de ondoordringbare struiken. Bij een beek besluiten we te eten. Macaroni, kaas gedroogde groente. De regen start. We kijken blij! Koelt het tenminste af. Onder een boom blijft het droog. Na het eten proberen we het weer. (We moeten toch terug naar de divide). Nu lopen we vast in een woud van omgewaaide bomen. Klauteren en klimmen. Goed voor lijf en leden maar het schiet niet op. Toch komen we hoger. Als we omkijken gaat de zon paars onder. Bedtijd! Jippie slaapzak!! Bij de tarp (?)van Lint praten we we nog even na. Het wordt donker en begint weer te regenen. Ha lekker naar bed.

Ondertussen is het helder geworden. Strakke sterrenhemel! De melkweg, schorpioen (we zijn vergenoeg naar het zuiden voor haar) in Nederland komt ze niet boven de horizon. Geen storend stadslicht hier in de Rockeys. Hehe...we zijn weer thuis.