Dag 59, 1052 mile. Wind river range boven 'deep lake'

De fik (bosbrand) hebben wij nog 3 dagen kunnen volgen. En ze wordt steeds groter. De rookpluim werd dikker en dikker. Hoe ver weg we ook liepen. We zien haar nu niet meer door de bergen. Of het uit is weet ik niet. Dat alle tru-hikers achter ons een groot probleem hebben is wel zeker.

Stephen is ondertussen weg. die nam een andere route en is nu 0.5 dag (dus 10 mile) voor ons. Wij (Jug en ik) haalden een etensbox op in "Big Sandy Logde". Die heb ik mezelf gestuurd vanuit Helena. Zo hoefde ik hier maar 6 dagen eten te dragen in Dubois. Stephen draagt 9 dagen.

Lig nu in mijn tent en het regent.......het regent. Geen vallende sterren (dat was gisteren) maar water. Het is steenkoud. Ongelofelijk maar over 4 dagen loop ik in de desert. De Grand Divide Basin. Bloed en bloed heet. (tegen de 50 graden Celcius) en gort droog.
Brrrrrrr....... "Waar ben je nog bang voor?", "de desert!".

Ik ga alleen. Jug neemt een zero dag in Lander (Daar post ik deze brief). Ik niet. Het is tijd om een tijdje alleen te zijn. Dat denkt Jug ook. Vandaar. Into the desert. Met een leven ná de desert nog een stuk droog Wyoming en dan komt Colorado.... Daar ga ik tot 13.000 voet. plusminus 4 km hoogte en dan wordt het sneeuw en min 10 graden celcius. Als het te doen is en er niet al te veel sneeuw ligt. Maar dat zien we dan daar wel weer. Ondertussen stort hoost het buiten. We staan in een kom met wanden van 1 km. hoogte om ons heen. De onweer buldert en echoot heen en weer. Heerlijk! bij de flitsen kan ik schrijven. We staan boven de boomgrens. He, he... in de box van Jug zat drop. (zijn moeder is Nederlandse en kan dit lezen)

Mama Jug: DANK VOOR DE DROP!!!
LIFE = GOOD flits, boem.