Brief aan Rie & Nico, met dank aan hen: we mogen meelezen.

Hoi Rie + Nico                                                            USA 10 juni 2001 Mary land (1041 mile)

Bedankt voor jullie post. Ik heb 2 brieven gekregen? In Pearingburg en 1 in Harpars Ferry. Gecondoleerd met Mina, is er al een andere? Waar zijn jullie in L. geweest? En wat is dat eigenlijk voor onzin? Dat soort dingen doen jullie toch niet? Met een luxe touringbus. Doe maar ruig. Nee......... onzin leuk en goed N. is mooi maar ook klein. Er is veel te zien en te leren in de wereld. Geniet ervan. Ik ben benieuwd naar de verhalen.

.............................................

1041,00
      1,61
--------------
    10,41
  624,6
1041,
--------------
1676,01

Ik sta vandaag in het bos, ik ben in de staat “Mary-land”. Dat is de 6e staat waar ik door heen kom. Ben op 1041 mile. Dat is 1676 km. Ongelooflijk (ook voor mij) zo een afstand past niet in je hoofd. Het gaat nog veel enger worden over 2 dagen ga ik over de ˝ weg marker. Om vervolgens nog eens 1084 mile te lopen. (totaal 2168 mile) (plusminus 3500 km).

Dag in, dag uit, berg op, berg af. De hele dag in het bos. De zon gaat onder en schijnt goudgeel door de bomen. Sta hier al een tijd en ben geďnspecteerd door een eekhoorn en een hert. Vooral veel herten hier. Deze zijn zeer schuw maar ook onweerstaanbaar nieuwsgierig. De jongen hollen weg met de ouders, maar als je ze ooit overvalt begint pa (of ma?) een sissss geluid te maken en blijft de kleine stokstijf staan. Als dat gebeurt als ze op de trail (het pad) staat heb je de bizarre bezigheid dat je letterlijk over een hert heen moet stappen. Ze beweegt absoluut niet meer. Je kan haar zo oppakken.

Zag gisteren een vos, ook op de trail. Je hebt hier 2 soorten. Rode zoals bij ons en grijze. Deze laatste klimmen in bomen. Ook veel schildpadden hier. Liep gisteren langs een kanaal met boomstammen. Daar zaten tientallen schildpadden op te zonnen. Beren heb ik dus ook gezien, had in Georgia een slang gezien waar van men zei dat het een ratelslang was……….

Vandaag liep ik al uren alleen door het bos. Dan kom je in een soort droom, slaapwandel toestand (het is bloedheet op het moment) Opeens hoorde ik een nogal alarmerend geluid. Ik kijk omlaag en zie op 60 cm (!) van mijn voet een absoluut zekere hele echte ratelslang. Hoe ver kan je springen met een rugzak op je rug van uit stilstand? VER!!
Slik…. Ongeveer 1,80 mtr. Lang, dikke kop, foto toestel gepakt rugzak af en ik terug. Zo snel je in de buurt komt gaat die staart omhoog en begint ze te ratelen.

Ook daar doe je het voor. De natuur, de beesten. Oppassen geblazen. Ratelslangen waarschuwen je, Copperheads (ook giftige slangen) niet. In deze staat en de volgende Pensylvania komen veel stenen, veel zon, veel heel veel slangen. Heb er vandaag ongeveer 10 gezien. Vaak niet groter dan 30 cm. Soms dus wel. Wat een schoonheid! Ze liggen vaak op het pad in de zon.

Je hoort het wel, ik verveel me absoluut niet en ga nog wel een tijdje verder. Het is niet alleen een stuk lopen, het is een manier van leven. Het bevalt mij prima. Hoewel het lichamelijk zeer zwaar blijft. Maak jullie niet druk ik houd mezelf prima in de gaten en anders doen de mede Hikers (lopers) het wel. Ik ben niet alleen. De trail is het langste dorp van Amerika en ik ken heel, heel, heel veel mensen. Weet wie er voor me lopen en weet wei er achter me zijn. We letten wel een beetje op elkaar.

De niet lopende Amerikanen die je onderweg tegenkomt? Die vinden het prachtig en zijn vol bewondering. Ze weten wat je aan het doen bent en ze proberen je vaak met van alles te helpen. Het gaat me goed.
Zie jullie in de herfst.
Love, jullie zoon.
(beetje mager op het moment)
xxx ToeK

 

back to ToeK'splace