Onderwerp: [Fwd: dag 75 2404 km lake tekapo]
> Datum:     Vr, 19 februari, 2010 10:28

>
> Vanaf arthurs pass via de Harper river track. Dit is een van de mooiste
> stukken die we gelopen hebben. Uitzichten van af de bergrug zijn
> waanzinnig. In de nacht bakken met regen dus de harper rivier staat hoog.
> Gelukkig hoeven we er maar 20 keer doorheen. Down naar lake Colridge. Daar
> vragen we in de " Lake Colerrideg ladge " of de Rakaia te voet is over te
> steken. De Rakaia is de breedste en moeilijkste rivier die we gaan
> krijgen. Ze is op stukken 5 km breed en opgedeeld in talloze stromen.
> deze veranderen dagelijks. Geen probleem zegt de eigenaar van de lodge ze
> is enkel diep. Behulpzaam brengt hij ons naar de rivier en trekt bleek
> weg. De rivier is niet enkel diep maar tot je middel. Door de regen is ze
> omhoog gekomen. En ze zal verder stijgen. Nu of nooit vertrouwd hij ons
> toe. We doen een poging maar s'avonds om 18:00 zijn we te moe en is het
> licht te kort om het echt te gaan doen. We slapen op het kerkhof dat
> uitzicht biedt op de rivier.
>
> De volgende ochtend staat het water lager..... we hebben frisse moed en
> gaan er voor. Na wat heen en weer lopen besluiten we boven de uitlaad van
> de elektriciteitscentrale een poging te wagen. De Sukkels.
>
> De eerste stroom is tot mijn knieën en sterk ...... met moeite blijf ik
> over eind en kom aan de overkant. Hoeveel stromen gaan we krijgen?
> niemand weet het en wij zeker niet. De volgende stroom is breder en
> dieper. ik ga onderuit door de kracht van het water ..... half zwemmend en
> ploeterend kom ik aan de overkant. Yeti gaat ook onder uit. Dit is
> gevaarlijk zeggen we tegen elkaar en weten het. Dit gaat maar een kant
> op, we kunnen niet meer terug. Dan volgen er een hele serie stroompjes die
> we door ploeteren. We lopen de twee KM rivier bedding rillend van de kou en de
> schrik zo snelmogelijk door. Het kost ons alles bij elkaar 2 uur!
>
> Je voel het aankomen .... er komt nog een stroom .... we voelen het ... we
> weten het en terug kunnen we niet meer..... en ja hoor. Nog een stroom de
> breedste de heftigste en je weet .. je MOET het doen. Ik ben niet in
> paniek geweest maar de aanblik van de 30 meter brede stroom kolkend water
> doet je erg klein voelen. Ik ga als eerste. Vergeet je hiker pools voor de
> steun. Vergeet overeind blijven staan... met de moed der wanhoop zoek ik
> een plek waar de stroom me naar de overkant gaat sleuren en ga er voor. Dan
> voel je dat je de grip op de grond verlies en dan ga je kopje onder en
> vechten vechten vechten. Naar de overkant. Maar hoe doe je dat met je
> rugzak en een bak kolkend water? Blijkbaar kan ik dat, want de overkant
> komt dichterbij. De knieën op de rotsen op de grond. Door de kou geen kracht
> in je benen. Weer kopje onder. Proberen grip te krijgen op de grond.
> Ondertussen wordt je mee gesleurd met het water. met een uiterste krachtsinspanning zet ik me schrap en zowaar lukt het me te blijven staan en kan  ik de kant op kruipen. wat heb ik gedaan?
>
> Dan staat Yeti nog aan de ander kant van het water. En die weet dat hij
> ook nog moet. Met een schreeuw rent hij te water. Doet geen enkele poging
> te blijven staan. Van mijn kapriolen geleerd duikt hij zo ver mogelijk in
> de stroom en gaat kopje onder. Komt boven gaat onder en komt boven aan de
> goede kant van de stroom. Ik grijp zijn backpack en sleur hem op de keien.
> "alles goed" roept hij "alles goed, als mijn slaap zak maar niet nat is. ..".
> ik ben alleen blij dat hij naast me zit.
>
> Ondertussen weten we niet zeker of dit de laatste stroom is .... dus
> pakken ons en gaan weer verder. Nu koud tot op het bot en doodmoe, als er
> nog een komt ... wat dan ???? Maar het blijkt de laatste .... als dood
> vallen we neer in het weiland.
>
> over drie dagen de Trangitata... grapt Yeti.
>
> Deze hebben we drie dagen later met een brug overschreden. Ze stond nog
> veel hoger en was echt niet te doen. We hebben de grote rivieren gehad...
> wat nu nog komt zijn stroompjes waar je alleen maar nat van kan worden. we
> hebben besloten de Raikaia NOOIT meer over te steken.
>
> Ondertussen zijn de de TWO thumps rangen overgegaan en zijn in lake
> tekapo. Morgen naar Twizel. over de weg.
>
> Komt goed life on the trail.
>