Australië: Bibbulmum Track
01-04-2010 / 30-04-2010
1.000 km.
Nu dus Perth. Zit in de bibliotheek. buiten is het 24 graden om 10:45. als deze mail af is ga ik naar de supermarkt en ga voor 6 dagen eten komen. dat moet ik uit de verpakking halen en in mijn rugzak proppen. dan nar het bus station en de bus naar Kalamunda. dat is een uurtje. Dan .... dan ben ik terug op de trail! Bibbulmun track. een kleine 1000 KM ik schat in dat ik er 30 dagen over doe (effe meer dan 30 km per dag). We gaan het meemaken. deze keer geen rivier oversteken ook geen beren. Maar de giftigste slangen ter wereld en spinnen. krokodillen in de rivieren, haaien in de zee. YEAH er zitten hier weer beesten! voor de rest is het een trail. dat houd in dat er markers zijn. dat ik twee gidsen heb met een beschrijving. dat er camp sites en shelters zijn zo als op de Appalachain-trail. De mensen onderweg weten wat je aan het doen ben en misschien zijn er meer hikers. Kortom dit is een wandeling en totaal iets anders dan NEW ZEALAND was. Maar water kan een probleem worden het is nogal droog hier op het moment. En ik heb er zin in... vanavond in mijn tentje onder de sterren. Ja het is hier weer zomer.Ik heb mijn PLB (personal locator Beacon) nog bij me en geregistreerd voor Australië, dus als het echt mis gaat kan ik mezelf laten redden (YEAH dat voelt toch anders dan zonder!) Als het goed is meld ik me weer over een dag of 5 a 6 uit Dwelling up. (als daar internet is waar ik bij kan komen). Dag 121 / 0 km

Planning

Down the coastline, through the forest, across farmland, over volcanoes and mountain passes, along river valleys, and on green pathways across seven cities.

De hemel zij geprezen: dáár geen grote grizly's, geen beren, zelfs geen andere griezelige mens-etende beesten hehehe... (Aldus sprak Zus)....

Dus bedacht de natuur "Rivier-oversteken, vulkanen, glacier-velden" en "honderden kilometers cross-country bush walks zonder trail", om het toch wat op te leuken ...! (mompelde ToeK).

 
Start: 06 dec. 2009 09.00 uur: op naar Bluff

 

 ...Later werd het droog en werden de wegen steeds stiller. Tot de kapomahunga Walkway. Op de parkeerplaats een foute owtoo, met een vreselijk fout iemand er in... Zonnebril en blčrende boxen gabber-muziek (of zo). Hij was me al voorbij gestoven met 120 onderweg. Vechthond op de achterbank blaffend.... "Shit jij ook op" denk ik en loop door... Begint die gozer tegen me te praten. Waar ik heen ga .... ik mompel iets "onverstaanbaars" en eindig met "naar het zuiden". "Dat ik zeker de "kapomahunga Walkway" moet bekijken", "sorry voor het stof van zojuist, ik had je niet zien lopen".
Hij zet zijn zonnebril af en de hond begint te kwispelen en klimt uit het raam en komt met een stok aanzetten. Brain lacht en zegt "begin daar maar niet aan, dan gaat ze de rest van de dag met je mee" .... Zet Jimmy Hendrix op en steekt een vette joint op. Is in de streek opgegroeid en vindt het geweldig dat de Araroa hier nu langs loopt. Het wordt echt een geweldige dag beloofd hij me. Of ik ook een hijs wil en een bier. "Nee, nee". Of ik een plek heb om te blijven slapen, want zijn moeder woont een stukje verderop en hij is bij haar op bezoek. Kwam even naar deze plek omdat het zo mooi is.
En dat is het: uitzicht op zee, aan de ene kant en op Hamilton, aan de andere kant. Liep als kind deze route altijd en is nog steeds verliefd op het landschap.
 Ik vertel hem hoe 'fout' hij overkomt. Hij lacht en vertelt hoe fout ik over kom... ;-) De zon barst los en ik zeg dat ik verder ga. Stap over het hek en stap de Schotse Hooglanden in. Een fluitende storm over de kam en ik loop over gras door de eerste rots punten van de tocht. Moederziel alleen .... door de zon...
Life is good! 06-01 Dag 31 / 875 km
 
Finish: 10 maart 2010 2020 uur, Bluff.
WE made it.
WE hebben het gehaald.
WE are done
WE zijn klaar.
...Op de laatste 6 KM werden we onthaald door de makers /ontwerpers en bouwers van de trail. Geoff Chapple / Miriam Beatson. Ze zijn op het vliegtuig gestapt .... vanuit Auckland en wachten ONS op. We hebben de eer dat ze het laatste stuk met ons mee willen lopen. Tot het monument. Langs de Cliffen van Cape Bluff. Wonder boven wonder is het windstil ... reken maar dat het daar kan spoken!) Deze mensen zijn zo begaan met hun trail dat ze de twee thru-hikers van dit jaar (en ik heb op het noorder eiland nog gesmokkeld ook!) persoonlijk willen verwelkomen bij het monument. Om 20:20 nog net licht genoeg voor de foto's komen we aan. De traditie van de fles whisky .... houden we in ere. Ik heb haar gekocht in de stad en ....
YEAH! 10-03 Dag 93 2977 km.